به گزارش ایرنا، محسن سلیمانی روزبهانی در بازدید از سایتهای کشاورزی توسعه پایدار در جمع خبرنگاران تاکید کرد: زمانی که یک تالاب از بین برود قطعا فرصتهای معیشتی و شغلی زیادی از بین میرود.
وی توضیح داد: مساله اصلی این است که توسعه ناپایدار در حوضه آبریز تالابها از جمله دریاچه ارومیه اتفاق میافتد که متوقف کردن این مساله نیازمند داشتن برنامه مدیریت توسعه پایدار در راستای حفاظت از تالابها است که این برنامه برای دریاچه ارومیه تدوین شده است.
سلیمانی گفت: در تلاش هستیم برای مدیریت مناطق حفاظت شده و بخشهای تالابی از رویکرد سنتی به سمت جامعنگر و پیشرفته حرکت کنیم برای رسیدن به این موضوع باید سازمانها و دستاندرکاران مختلف در قالب برنامه جامع مدیریت در کنار هم قرار گیرند.
وی به نقش موثر مردم در حفاظت از تالابها و احیای دریاچه ارومیه اشاره کرد و فراهم کردن زمینه برای مشارکت مردم در فرایند احیای دریاچه ارومیه را از اهداف اصلی طرح توسعه پایدار در حوضه آبریز این دریاچه دانست.
سلیمانی روزبهانی افزود: از این رو درصدد اجرای طرح توسعه کشاورزی پایدار در حوزه آبریز دریاچه ارومیه هستیم که در این طرح جوامع محلی، دولت، بخش خصوصی ـ نهادهای مردمی و برخی سازمانهای بینالمللی در کنار هم قرار میگیرند.
وی گفت: در گام اول این طرح تلاش شد 41 روستا در سطح 30 هزار هکتار و 13 هزار کشاورز درگیر شوند که موفقیتآمیز بود که در مرحله دوم این تعداد به 74 روستا رسیده است.
به گفته وی 30 هزار هکتار در مقابل 500 هزار هکتار اراضی کشاورزی در منطقه زیاد نیست اما برای شروع قابل قبول است.
سلیمانی در عین حال گفت: اعتمادسازی و سازماندهی جوامع محلی، گردآوری اطلاعات توسط جوامع محلی در کنار کارشناسان، برنامهریزی مشارکتی با همکاری مردم و استقرار یکسری روشهای مختلف برای کاهش برداشت آب از دیگر روشهای اجرایی در طرح توسعه کشاورزی پایدار است.
وی با تاکید بر اهمیت آموزش جوامع محلی در توسعه این طرح گفت: قطعا اجرای چنین طرحهایی زمانبر است و تاکید میشود با فرایندهای مهندسی، اجرا تا دریاچه احیا شود.
دریاچه ارومیه در شمال غربی ایران و در منطقه آذربایجان واقع شده است. این دریاچه طبق آخرین تقسیمات کشوری، بین دو استان آذربایجان شرقی و آذربایجان غربی تقسیم شده است. دریاچه ارومیه، بزرگترین دریاچه داخلی ایران و دومین دریاچه آب شور دنیا است.
آب این دریاچه بسیار شور بوده و عمدتا از رودخانههای زرینهرود، سیمینهرود، تلخهرود، گادر، باراندوز، شهرچای، نازلو و زولا تغذیه میشود.
چند سالی است به علت خشکسالی و مدیریت نادرست منابع آب این حوضه آبی به خشکی مواجه شده و اکنون بیش از 95 درصد آب خود را از دست داده است.
نظر شما